Beklenmeyen olay.

Konu: Beklenmeyen olay. Cuma Ocak 20, 2012 7:07 pm

Umursanmamak güzel bir şey.

Yaşlı bir adama ait ruhun yanından geçerken ki düşüncesi buydu.Ölmüş insanları yaşayanlara tercih ediyordu.Soru sormaz,rahatsız etmez ve en önemlisi onlar için bir hiç olmaktı.Kimseyle uğraşmak zorunda kalmayı sevmiyordu.Her zaman yalnız kalabileceği ortamları tercih ederdi.Sayılamayacak kadar çok ruhun arasında olmak yalnızlık tanımına uymuyor gibi görünse de yaşayanlarla aralarındaki fark sayesinde tamamen yalnız hissedebiliyordunuz.Yanından durup anlamadığı bir fısıltıyla konuşan istisnalar canını sıkmaya başlamıştı.Dikkatlice bakınca yüzünde yalvarır gibi bir ifadeyle bakan bir kız çocuğu olduğunu fark etti.Ona baktığını fark edince ellerini dua ediyor gibi kaldırıp daha hızlı bir şekilde konuşmak benzeri bir hareket yapıyordu.Sıkılarak kızı bir kenara itti.Aslında olan şey ruhun buharlaşmasıydı.Orada daha fazla kalmak istemeyerek yürümeye başladı.Geçerken ruhlar yolundan çekiliyorlardı.Daha on yaşlarındayken fark ettiği mağaraya doğru yürümeye başladı.Onun için özel bir yerdi.Gerçek anlamda kimsenin olmadığı karanlık ve kafa dinlemek için ideal bir yerdi.Karanlık olması bile yeterli sayılabilirdi.Işık yada aydınlık onu çekmiyordu.Rahatsız edici tanımını çoğu insan karanlık için kullanırken o tam tersiydi.Şehirdeki bütün bela olarak adlandırılan kişilerin tanımında karanlık sıfatını kazanması bile durumu açıklamak için yeterliydi.Mağaranın önüne geldiğinde düşüncelerinden sıyrıldı.İçeriye girerken tereddüt ediyordu.Bir süredir gelmemişti.Yavaş adımlarla içeriye girdi.Her şey bıraktığı gibiydi.Kırmızı loş bir ışığıyla kendi döşediği mekandı.Siyah bir koltuk sürekli metal müzik çalan radyo ve onun dışında değer verdiği birkaç parça eşya. Uzun bir süreden sonra eve gelmenin keyfini yaşarken içeride yalnız olmadığını hissetti.

Konu: Geri: Beklenmeyen olay. Cuma Ocak 20, 2012 8:06 pm

Geçen bir kaç günün ardından kampa alışmaya başlamıştı. Gerçi başına gelen olaylar bir başka melezin başına gelse gitmeye bu kadar niyetliyken arkasına bakmadan kamptan ayrılırdı. Ama bu durum Scarlett için geçerli değildi. O zoru seven bir tipti. Bir yer onu ne kadar kabul etmezse orada olmak için her yolu denerdi. Onu istemeyen bir tek insansa durum daha da kolay olurdu. Başta cici kızlığını kullanır işe yaramadığı anda ise onun canını sıkar, yakar bir şekilde kabullenirdi. Durum burası içinde aynıydı işte. Yine de son bir kaç günü sıradan ve oldukça monotondu. İlk iş olarak sabahtan kalkıyor ve iyi bir kahvaltı yaparak diğer melezlerin toplandığı yere gidiyordu. Orada da savaş eğitimi almaya başlamıştı. Başına gelenlerden sonra sadece dövüş yeteneklerini değil. Silah kullanmayı öğrenmesi gerektiğini fark etmişti. Bu yüzden öncelikle kılıç eğitimi almaya başladı. Ok nedense ona pek cazip gelememişti. Ama mutlaka onu da kullanması gerekiyordu. Şimdilik elde ettiği kılıcı ile oldukça iyi iş çıkarıyordu.

Bugün ise günlerce eğitimin ardından başka bir şey yapmaya karar verdi. Eğlenebileceği bir şeyler arıyordu. Yine birilerine bulaşarak başına iş alabilirdi. Ama nedense bu düşünce şimdilik pek cazip gelmedi. Kulübedeki odasına giderek üstüne başına çeki düzen verdi. Eğitimde giydiği kıyafetlerin yerine artık bir elbise giyme vaktinin gelmişti. Dolabından kırmızı renkli mini bir elbise çıkardı. Üzerine geçirerek aynada kendine baktı. Eğitimin tüm izlerini ifadesinden silerek yüzünü hafif tonda renklendirdi. Sıra sırt çantasını hazırlamaya gelmişti. Sırt çantasının içine kendi için gerekli olan bir kaç eşya koydu. Ne olur ne olmaz diye edindiği küçük hançeri de yanına almayı ihmal etmemişti. Ondan da önemli görünen mp3 çalarını alarak odasından ayrıldı. Kulübeden çıkmadan mp3 ün kulaklığını kulağına takarak en sert metal müziklerden birini dinlemeye başladı. Bu sayede etrafta ona bir şey söyleyen olsa bile hiç bir şeyi duymadan kamptan uzaklaşa bilecekti. Kamptan çıkması hızlı adımları sebebiyle kamptan çıkması fazla uzun sürmedi. Hala görmediği bir çok yer vardı. Ama annesi tanrıça persephone geldiğinde yer altı dünyasıyla ilgili duyduklarının gerçek olup olmadığını merak ederek oraya yöneldi.

Uzunca bir sürenin ardından sonunda olmak istediği yerde yer altı dünyasındaydı. Burası söylenildiği gibi ruhlarla dolu ve oldukça ürkütücü bir atmosfere sahipti. Ama onu korkutmuyordu. Hatta kampta olmak yerine burada olmayı bile tercih edebilirdi. Gezintiye devam ettiğinde bir mağara fark etti. Düşünmeksizin çantasından çıkardığı küçük bir el fenerini yakarak mağara girdi. Ama mağarada bulunan kırmızı ışık elindeki fenere ihtiyacı olmadığını gösteriyordu. Etraf öyle güzel döşenmişti ki sanki onun için yapılmış gibiydi. Peki burada daha fazla kalması ne kadar güvenliydi. Böyle bir yerde yaşayan biri kesinlikle tehlikeli olmalıydı. Ama içindeki merakı durdurmak mümkün değildi. Bunun yanında korkusuzluğu da eklendiğinde mağarayı daha fazla incelemek adına ilerlemeye başladı.

Konu: Geri: Beklenmeyen olay. C.tesi Ocak 21, 2012 7:25 pm

Sesler yavaşça artmaya başlamıştı.Burada sadece ruhların olduğu ve onların ses çıkaramayacakları düşünülürse kimin olabileceğini merak etmişti.Son seferinde olduğu gibi yolunu fena halde kaybetmiş Hades'in ölüler ordusundan biri olmayacağını umuyordu.Kılıcını nerye koyduğundan emin değildi ve ikna için uğraşacak bir durumda sayılmazdı.Cebinde bir titreme hissetti.Bakmasa da anlamını biliyordu.Yeni iş.Her defasında son deyip hiçbir zaman sonu gelmeyen bir lanetten farksızdı.Belkide sadece abartıyordu.Ölüler tanrısının oğlunun can alıyor olması büyük bir ironi sayılmazdı.Telefonunu çıkardı.Tahmin ettiği gibi yeni bir işti.Nedeni ayrıntılı bir şekilde verilse de o kısmı okumadan geçti.Nedenlerde hiçbir zaman ilgilenmemişti.Her zaman sonuca bakardı.İsteyen kişi kimliğini gizli tutmaya seçmişti.Yirmi dört saat zaman sınırını görünce yüzü asıldı.Zaman limiti olanları genelde kabul etmezdi ama son olanlardan sonra zihnini meşgul edecek bir şeylere ihtiyacı vardı.Kabul ettiğini bildiren mesajı yazarken para miktarına gözü takıldı.Oldukça fazla bir miktardı.Kimse bu işi fazlasıyla önemsediği kesindi.Hiç umursamadığı nedenler ilk kez ilgisini çekmeye başlamıştı.Telefonu cebine geri koyarken önünde,daha doğrusu biraz ileride birin durduğunu fark etti.Kırmızı loş ışıkta zar zor seçebilmişti.Bir kızdı.Güzel bir kız.Tahmin ettiği kadarıyla melezdi.Burada bulmayı beklediği ilk beş ırk arasında yer almazdı.Her melez yeraltı dünyasından uzak durması gerektiğini bilirdi.Hades'in kendi çocukları dışında buraya uğrayan melez sayısı görevler hariç yok denecek kadar azdı.Etrafı inceleyen kıza doğru yürümeye başladı.Işık almayan bir yerde durduğu için onu fark ettiğini sanmıyordu.İlk defa etrafın düzenli olmamasından utandığını hissetti.Buraya kimse gelmediği için düzen gibi zahmetlere girmemişti.Bir kaç saniye sonra kızın kendisini fark ettiğini anladı.Bir şeyler söyleme gereği hissederek konuşmaya başladı.

''Burada olmaman gerektiği konusunu geçiyorum.Uğranmaması gerek bir mekan olduğunu bilmeyen yok.Burada ne arıyorsun?''

Konu: Geri: Beklenmeyen olay. C.tesi Ocak 21, 2012 9:08 pm

Korkusuz adımlarla ona ilginç gelen mağarayı incelemeye devam ediyordu. Burada geçirdiği her bir dakika sanki onu biraz daha bu yere bağlıyordu. Bu ona anlamsız geliyordu. Çünkü hayatının hiç bir dönemin de ilk kez bulunduğu yerler ona hep soğuk gelirdi. Bu ortamdan ya da orada bulunan insanlardan dolayı olan bir şey değildi. Bu tamamen onun kişiliğine bağlı bir şeydi. Ayak bastığı her yeri değiştirmeye çalıştığından ötürü elinin değmediği yerler onu rahatsız ediyordu. İçindeki merak bir anda daha da fazla artmaya başladı. Sadece bu mağarayı değil, buraya yaşayan kişiyi de merak ediyordu. Hatta onunla tanışmak bile istiyordu. Ne kadar korkutucu biri olursa olsun mutlaka tanışmalıydı. Kampa geldiğin den beri ilk kez bu hislerle tanışıyordu. Bu yüzden hiç düşünmeden kendini bu düşüncelerin kontrolüne bıraktı. Sürekli bedenini öfkesine emanet eden biri olarak, bu işte pekte zorlanmamıştı.

Susadığını fark ederek yanındaki çantasından bir şişe suyu çıkardı. Merakına kapılıp mağarayı incelemeye o kadar çok dalmıştı ki susadığını anlaması biraz geç olmuştu. Şişenin kapağını açarak kana kana suyu içmeye başladı. Su boğazından aşağı akarken tarif edilemez bir şekilde rahatlamıştı. Şişeyi dudaklarından ayırarak kapağını kapatıp çantasına yerleştirdi. Çok fazla susadığından şişenin neredeyse tamamını içmişti. Ama neyse ki az da olsa geri döneceği zaman susarsa onu idare edecekti. Gerçi geri dönmeyi düşündüğü söylenemezdi. Buradan ayrılmak istemiyordu. Kırmızı bir ışıkla aydınlatılmış mağara kesinlikle harikaydı. Mağaranın duvarların da onun bilmediği bir dilde garip yazılar olduğunu fark etti. Bu yazılarda oldukça ilgi çekiciydi, ama aynı anda fark ettiği bir şey daha vardı. Başka birinin varlığını hissetmişti. İçinden bir his bunun kesinlikle kendi gibi birisi olduğunu söylüyordu. Bir hayaleti hissetmekten farklıydı çünkü. Gelen kişi büyük ihtimalle buranın sahibiydi. Onunla tanışmak istiyor olsa da yine de temkinli olmadan duramamıştı. Acaba yabancı biri tarafından yaşadığı mekana izinsiz girişi nasıl karşılardı. Aklına kendi geldiğin de kes Scarlett'tı korkusuz Scarlett. Bu düşünmek ne kadar işine yarardı bilmiyordu. O bunları düşünürken arkasını döndü ve karanlığın içinden çıkan siluet i gördüğünde tek bir kelime etmeden gözlerini karşısında duran çocuğa dikti. Ne yaptığının farkında bile olmadan az önce ıslanmış alt dudağını dişledi ve çocuğun söylediklerine kulak verdi. Aptal biri gibi görünüyordu, Lanet olsun toparlanması gerekiyordu. Hem de bir an önce.

Derin bir nefes alarak eski formuna geri döndüğün de bakışlarını onun gözlerine odakladı. " Burası hakkında duyduğum bir kaç şey vardı. Korkmak gerekirdi belki ama daha çok ilgimi çekti ve merakıma engel olamadım. Üstelik bu mağara burayı gözden kaçırsam üzülürdüm. Harika görünüyor. ". Bakışlarında bir hayranlık vardı ama bu hayranlık çocuğa duyduğu bir his değildi. Aynen söylediği gibi ilgisini çeken şey mağaranın kendisiydi.

Konu: Geri: Beklenmeyen olay. Ptsi Ocak 23, 2012 7:57 pm

Kıza verecek bir cevabı olmadan şaşkın bir şekilde baktı.Buraya sadece eğlenmek için bir kaç kız getirmişti.Gecenin sonunda en ayrıntılı anısı kızların çığlıklarla dışarıya koşarken gülmekten nefes alamadığı kendisiydi.İnsanlarla dalga geçmek az sayıdaki eğlencelerinden biriydi.Şimdi karşısında duran,hayranlıkla mağaraya bakan bu kızda diğerlerinde olmayan bir şeyler vardı.Beğenmesi bile başlı başına bir mucize sayılırdı.Fazla siyah ve çoğu kişiye göre ürkütücü olduğunu her zaman kabul etmişti.Kıza ne yapacağını düşünüyordu.Normalde onun için fazlasıyla özel olan mağaraya davet dışında biri gelse sonu hazır gelmişken ruhların arasında bir yer olurdu.Şimdi ise içinden bu gelmiyordu.Şaşkınlığının yerini derin bir tereddüt almıştı.Bir süreliğine iyi ev sahibini oynamaya karar verdi.Arkasına dönerek arka taraflardaki dolaba doğru yöneldi.Asosyal tavırlarını bir kenara bırakmayı denemek için iyi bir zaman olabilirdi.

''Tamam,biraz otursana''.

Söylediklerine kendinin bile inanamadığı bir durumdaydı.Onu tanıyan biri sadece saçma bir rol olduğunu düşünebilirdi.Fazlasıyla gerçekçi bir rol.İfadesiz olmasını denediği ses tonu daha önce hiç kullanmadığı kadar samimi çıkmıştı.Kafası karışık bir halde dolabı açtı.Bir süredir uğramadığı için bir kaç cips ve gazoz dışında bir şey yoktu.Onları kapıp biraz ilerideki minderlere ilerledi.Kendini yere bırakarak yanında ki kıza döndü.

''Yaraltı dünyası gelecek cesaretin varsa tanımadığın biriyle oturmak o kadar sorun olmamalı.Hadi ama merak etme katil falan değilim''.

Öylesine söylediği son cümlenin aslında yalan olduğunu fark etti.Hafif bir pişmanlık duygusunu çabucak kenara iterek toparlandı.Kendi kendine şimdi iyiyi oynama zamanı olduğunu hatırlatarak söylediklerine rağmen ayakta dikilen kıza içten ve davetkar bir şekilde gülümsedi.

Konu: Geri: Beklenmeyen olay. Salı Ocak 24, 2012 12:08 am

Yüz ifadesini normale döndürmüş olması onun pekte davet edilmeye uygun bir misafirmiş gibi görünmemesine neden olmuştu. Ama artık çok geçti. Az önceki aptalca bakışlarına karşılık bu halinin kesinlikle daha iyi olduğunu düşünüyordu. Çocuğa bakarken bir anlığına mağaraya olan ilgisini bir kenara bırakıp ona yoğunlaştı. O da en az mağara kadar ilginç görünüyordu. Bir korku filmindeki baş rol gibiydi. Tabi kurban değil. Ondan kesinlikle bir kurban olmazdı. Bir katil kesinlikle daha uygun görünüyordu. Ama bu ondan korkmasını değil de sadece onu daha çok merak etmesini sağlamıştı. Zaten çocuk yokken de onu oldukça merak ediyordu. Şimdi ise onu izlemek dışında yaptığı tek şey onun vereceğini tepkiyi beklemekti. Kovulmak ve buradan gitmek kesinlikle istemiyordu. Hala kovulmamış olsa da bu kovulmayacağı anlamına gelmiyordu. O Scarlett'tı öfke kontrol sorunu nedeniyle kendini bir yerlerden kovdurtmayı bir kaç kez başarmıştı. Ama sırf istediği içindi şimdi ise burada kalmak istiyordu. Bunun içinde belki sadece babasına gösterdiği yanını ortaya çıkartıp biraz da dişiliğini ortaya koymak burada kalmasına kesinlikle yardım ederdi. Üstelik bakışlarındaki hafif bir değişikle birlikte kıyafeti dişiliğini kullanabilmesi için yeterliydi. Bakışları, bu düşünceyle birlikte öfkesini kaybederek oldukça seksi bakışlara dönüştü. Ama nedenini anlayamadığı bir şekilde bakışlarını çocuğa göstermeden o arkasına dönmüştü. Şimdi onu nasıl etkileyecekti. Neyse ki çocuk arkasına döndükten sonra konuşmaya başlamıştı. Dudaklarından dökülenler ise Scarlett'ın istediğiydi. İstediğine kavuşmuş olmanın mutluluğu ile gülümserken " Tamam " dedi. Ardından bir an bile düşünmeden siyah koltuğa yerleşti.

Mağaranın dışında ki ruhların seslerini duyuyordu. Çoğu anlamadığı bir dildeydi, belki de bazıları onu uyarmaya çalışıyordu. Kim bilir. Bunu umursamadığından düşünmemişti, bile. Sıradan birinin burada işi yoktu, olamazdı da. Kendi de pek normal sayılmazdı. Ama melezleri düşündüğünde çocuğun normal olduğuna inanmak istiyordu. Buradan gitmek için her hangi bir fikri kafasında oluşturmaya niyeti yoktu. Sırf bu nedenle gözleriyle çocuğu izlerken hiç bir şey düşünmemeye çalışıyordu. Ortalığın dağınıklığı ve havası nedeniyle çok fazla da zorlanmadı. Çocuk ona oturmasını söylediğin de kendini siyah koltuğa atmaya can atar bir şekilde yerleşmişti. Ama çocuğun bulunduğu yere bakılırsa ona yerde oturmasını teklif etmişti. Bu yüzden yerinden kalkarak ona doğru ilerledi. Yanında dikilirken gözlerinde tek bir korku belirtisi olmaksızın onu dinlemeye başladı. Çocuğun söyledikleri onu güldürmüştü özellikle son kısmı. " Haklısın ne diyebilirim ki elbette hiç bir sorun olmaz " dedi. Çocuğa yakın bir mindere yerleşirken, elbise biraz kısa olduğu için oturduktan sonra mecburen onu düzeltmek zorunda kaldı. minderin kenarında duran cipslerden birini alarak açtı. Fark etmemişti ama açıkmıştı. Cipslerden bir tanesi ağzına attıktan sonra " Katil olmamana çok üzüldüm doğrusu burada gezinirken ev sahibi ile ilgili aklımda o kadar çok fikir oluştu ki. Katil olman ilk sıralardaydı, diyebilirim." dedi, gülümseyerek. Gerçekten eğleniyor muydu yoksa rolmü yapıyordu bilmiyordu. Tek bildiği mutlu olduğuydu, onun da nedeni bir muamma olsa da.

" Cips ve gazoz için teşekkür ederim. Ayrıca buraya izinsiz girdiğim için de üzgünüm. Ama bunun için bana kızamazsın çünkü burası dışarıdan sıradan bir mağaraya benziyordu. Girişe bir tabela koyarsan belki o zaman davetsiz misafirleri buradan uzaklaştırabilirsin. " dedi. Cümlesi o kadar aptalcaydıki kendinden utandı ve sırf bu cümleyi sindirebilmek adına elinde gazoz içmeye başladı. Adını söyleyip söylemek konusunda tereddüt yaşadı bir an ama sonra ne olduğunu bile anlamadan dudaklarından " Bu arada ben Scarlett" cümlesi döküldü.

Konu: Geri: Beklenmeyen olay. Salı Ocak 24, 2012 9:29 pm

Kızın söylediği son kelimeden sonra elinde olmadan gülmeye başladı.Uzun sayılacak bir süredir içinden gelerek,eğlendiği için güldüğünü hatırlamıyordu.Genelde insanların soğuk ve ürkütücü bulduğu yüzünü takınırdı.Şimdi ise ne olduğunu anlamadan bir kızın sözüyle kahkahalara boğulmuştu.Sonunda kendini durdurmayı başardı.Kızın sonradan adını söylediğini fark etmişti.Scarlett.İsminin çok güzel olduğunu düşündü.Güzel ve etkileyici.Aynı onun gibi.Son aklından geçen cümleden sonra kendini toparlayarak konuşmalarına odaklandı.İnsanlarla pek samimi olmadığı için sıradan sohbetlerden anlamıyordu.Şimdi ne söylemesi gerektiğinden emin değildi.Yanlış bir söz söyleyip kızı uzaklaştırmaktan korkuyordu.En iyisinin onunda adını söylemesinin olacağını düşünerek konuşmaya başladı.

''Güzel isim.Bende Drake.Aslında biliyor musun?Şu tabela işi denemeye değer sanırım.''

Son kelimeyi biraz daha muzip bir tavırla söylemişti.Eğlenceli bulduğu bir konuydu.Girmeyin ölürsünüz yazılı bir tabela dalga geçmekten çok gerçekleri yansıtıyor olurdu.Scarlett'a karşı neden bu kadar samimi davrandığını anlamıyordu ama bir başkası için sonuç aynı olmazdı.Bundan emindi.Yinede yaraltı dünyasına gelmek ve karanlık,ne olduğunu belirsiz bir mağaraya girmek çoğu kişinin yapacağı bir iş olmayacağı için sorun yoktu.İstemsizce gözleri karşıdaki iki dolaptan diğerine odaklandı.Silahlarla dolu olana.İlk kez bundan rahatsız olduğunu hissetti.Buraya kızdan sonra gelmiş olasaydı ve o dolabı görseydi hiçbir bahane uyduramazdı.Sonucunu istemeyeceği bir olayın olasılığı mutluluğunu gölgelemişti.Aklına olası sonuçlardan uzaklaştırmaya çalışırken bir kez daha yaptığı iş yüzünden kendinden nefret ediyordu.

Konu: Geri: Beklenmeyen olay. Çarş. Ocak 25, 2012 10:48 am

Açlığın etkisiyle elindeki cipsi hızlı bir şekilde tüketmeye başlamıştı. Şu an büyük ihtimalle az önce ki cümlesinden bile daha komik görünüyordu. Ama sorun yoktu, çocuk onu sonuçta davet etmişti. Artık kovulmayacağını düşünerek daha rahat davranmaya başlamıştı. Baştan beri düşüncesi sanki babası yanındaymış gibi davranmaktı. Ama karşısındaki çocuğu nasıl babası yerine koyabilirdi. Yine de kendini buraya aitmiş gibi hissetmeye başladığın da artık istese de istemese de evinde olduğu gibi davranmaya başlamıştı. Bu tuhaf geliyordu, oldukça tuhaf. En son ne zaman ilk kez gördüğü birinin yanında bu kadar rahat davranmaya başlamıştı. Üstelik o insanlara güvenmeyen, onlardan kaçan kız olarak. İşte bunu anlamak güçtü gerçekten güç. İçinde ki rahatlık çocuğun dediklerine gülmesiyle birlikte katlanarak büyüdü. Normalde ona gülündüğü zaman kendisiyle alay edilmiş hissi öfkesini kamçılar, sinir krizine yol açar ve sonrasında başını belaya sokardı. Ama şimdi karşısında gülen bu kişinin içten gülümsemesi onunda gülmesine neden olmuştu. Tabi gülmesi ağzına attığı bir kaç cipsten hemen sonra olduğundan ondan biraz geç olmuştu. Gülmesini bıraktığında gazozu içmeye devam etti. Adını söylemiş olduğuna inanası gelmiyordu. Rahat olduğunu biliyor olsa da o ana kadar kendini bu kadar rahat bıraktığını fark edememişti. Artık hareketlerini kontrol edemiyordu, tamamen evde olduğu gibiydi. Öfkelendiğin de aslında kendini kaybettiğini sanırdı. Ama aslında mutlu olduğu zamanlar da kendini kontrol etmek nedense daha zor oluyordu. Belki de o anların azlığı nedeniyle durum böyleydi.

Çocuk tekrar konuştuğunda onun adını öğrenmişti. Drake. Kaldığın yerin ortamına uygun bir isimmiş gibi geliyordu kulağına, beğenmişti. Hayalinde ki katilin ismi gibiydi aslında. Şaka ile karışık onun söylediği gibi. İsminden sonra söyledikleriyle suratı kızardı. Utandığına hala inanamıyordu ama utanmıştı. Üstelik yüzü daha da masum bir hal almıştı. Masum mu omu masumdu, masum olsa burada ne işi vardı ki hiç tanımadığı birinin verdiği cipsi ve gazozla besleniyordu. Az önce çocuk arkasına döndüğünde ona gösteremediği bakışlarını takındı. Utandığını saklamak istermiş gibi. Şu an sadece dişiliği ön plandayken onunla konuşmaya başladı. " Dalga geçiyorsun dimi. Cümlem çok aptalcaydı. Bir mağaranın önüne tabela koyamazsın. Yani burada gizleniyorsun bu ben buradayım demekle aynı şey olmaz mı?" dedi. Gizlenmek neden böyle bir kelimeyi söylemek istemişti. Kimse gizlenmekten bahsetmiyordu. Özellikle de Drake ama söylemişti işte. Ağzından çıkan bir kelimeyi yok sayıp karşısındakine unutturmak imkansız bir şeydi. Ocümlesini düşünürken Drake'in yüzünde garipsediği bir ifade belirdi. Nedenin anlamak için ona odaklandı. Dalgın olduğu için ona biraz daha yaklaşıp koluna dokundu. " İyi misin? Drake".

Konu: Geri: Beklenmeyen olay. Çarş. Ocak 25, 2012 12:27 pm

Kızın verdiği cevabı duyuyor ama bir tepki veremiyordu.Duyduğu bir kelime kitlenmesine yol açmıştı.Gizlenmek.Ne kadar doğru bir tahminde bulunduğunu tahmin edemezdi.Bu sözcük zihnini tamamen üç yıl öncesine kaydırmıştı.Her şeyin başladığı o geceye.Hafızasından silmek için her şeyini feda edebilirdi.Hayatının en büyük hatasını yapmıştı.Her hatırladığında yaşadığı anki kadar içini pişmanlıkla saran o olay.Kendine bile anlatamayacağı kadar pişmandı.İstediği gibi bir hayat yerine insanların polislerinden saklanmasını gerektirecek o geceye dair anıların zihnini doldurmasına karşı koyamamıştı.

Gece yarısını biraz geçerken Las Vegas sokaklarında yağmurun altında yürüyordu.Issız sokaklarda sırılsıklam bir şekilde ilerlerken geçmekte olan bir adamın onaylamaz bakışları arasında koşarcasına hızlı yürüyordu.Heyecanlıydı.Yada aç demek daha doğru olurdu belki.En son dozun üzerinden asır gibi gelen bir süre geçmişti.Acilen yenisine ihtiyacı vardı.Bir kaç kaç dakika sonra yağmur şiddetini arttırmışken terk edilmiş gibi görünen bir deponun önünde durdu.Sabırsızca bir zamanlar kapıyı andıran harabeden içeriye girdi.Arkadaşları neredeyse kendilerinden geçmiş bir halde onu bekliyordu.Bu sefer işlerin farklı olacağını anlatmışlardı.Para yeterli olmayacaktı.Karşılığında eline adresini yazdıkları adamı öldürmesini istediler.Söylenenleri doğru düzgün dinlemeden kabul etti.Uyuşturucuya olan ihtiyacı ciddi şekilde artmıştı.Kağıdı sarışın çocuğun elinden koparırcasına alıp verilen adrese doğru yola çıktı.Sonrası bulanık anlardan ibaretti.Kesin olan tek şey bol miktarda kandı.Geri döndüğünde istediğini almıştı ama her seferinde birini öldürmesi isteyeceklerini açıkça anlatmışlardı.Sonrasında on dokuzuncu yüzyılda lüks olarak kabul edilebilecek bir villaya götürmüş ve yüzünü siyah bir kapşonla örten adam için çalışacağı söylenmişti.Sonrası yine bulanıktı.Kabul ettikten son bir barda bol miktarda rezilce bir eğlence.

Kızın koluna dokunmasıyla kendine geldi.Yüzünde sersemlemiş bir ifade olduğunu tahmin ediyordu.O geceye geri dönmek ve hala onlara itaat ediyor olmak canını acıtıyordu.Hayır diyerek gitmeliydi.Bir şans daha için tanrılara yalvarmanın hiçbir şeyi çözmüyor olduğunu uzun zaman önce anlamıştı.Yoluna bakma.İhtiyacı olan şey buydu.Önündeki tek engel yine kendisiydi.Bırakmaya cesareti yoktu.Şimdiki zamana odaklanarak kızın bir cevap beklediğini fark etti.

''İyiyim.Bazı şeyleri unutmakla ilgili sorunlarım var sanırım''.

İstemeden söylemek istediğinden çok daha fazlasını ağzından kaçırmıştı.

Konu: Geri: Beklenmeyen olay. Çarş. Ocak 25, 2012 5:35 pm

Drake ona git gide solgun ve bir o kadar dalgın görünmeye başlamıştı. Onu kendisinin söylediği bir kelimemi bu hale getirmişti yoksa aklına gelen bir şey mi emin olamıyordu. Eğer onu bu kadar gülümsetirken, bunu engelleyici bir şey yaptıysa kendine çok kızacaktı. Daha önce başka biri için kendi yaptığı hareketlerin hiç birini sorgulama gereksinimine girmemişti ama Drake onda bir şey vardı. Ona hissettirdiği bir şey , adını koydurmayı başaramadığı garip bir yakınlık. Belki de hayatında sonunda arkadaşım diyebileceği biri olabilecekti ve bu kişi de sadece bir kaç dakika önce tanıştığı Drake'ti. Onu kolundan daha sert sarsarak endişeli ve bir o kadar da kendine kızan bakışlarla bakmaya başladı. Şu an kafasından gerçekten neler geçtiğini o kadar çok merak ediyordu ki. Bunun aslında meraklı kişiliğiyle de alakası yoktu. Düşündükleri her ne ise onu kafasından uzaklaştırmak için bilmek istiyordu. Neyse ki sonunda suratın da sersem bir ifade olsa da Drake kendine gelmiş gibi duruyordu. En azından bakışları burada olduğunu gösteriyordu. Uzaklarda değil tam karşısında. Tek bir kelime dahi etmeden ona soran gözlerle baktı neler olduğunu söyleyecek miydi? Eğer bu hale gelmesinin suçlusu kendisiyse belki de buradan ayrılması gerekecekti. Öyle olmaması istiyordu hem de tüm içtenliğiyle. Drake sonunda konuşmaya başladığında ona asırlık gelen sessizliği sonunda yok etmişti. Söylediklerini önce geçiştirmeyi düşündüyse de içinde saklı olan anlamı anlaması fazla uzun sürmemişti.

Ellerini onun üzerinden çekerek gözlerinin içine bakmaya çalıştı ve bunu başardığın da " İyi olduğuna emin misin? Pek öyle göründüğün söylenemez" dedi. Sonra içinin yeyip bitirmeye bu kadar çabuk başlayan sorular nedeniyle tekrar konuşmaya başlamıştı. "Unutmaya çalıştığın şeyler bazen birine anlatmadıkça yok olmaz. Eğer anlatmak istersen yeni tanıştık ama seni dinleyebilirim. Özrümün bir devamı olarak " dedi. Sonra çok konuştuğuna kanaat getirerek sustu. Şu an ne yapsa bilemedi. Drake'in getirdiği gazozu kendi bitirmişti. Belki bir bardak su ona iyi gelebilirdi. Drake'i ona bir şeyler getirirken izlediğin den dolabın yerinine öğrendiği için ayağa kalkarak dolaba doğru ilerledi.

Konu: Geri: Beklenmeyen olay. Cuma Ocak 27, 2012 11:45 am

Konuşmanın çözemeyeceği şeylerinde olduğunu söylemek istiyordu.Bu ona çok iyi öğretmişlerdi.Susmamak zamanında büyük bir bedel ödemesini gerektirmişti.Artık sadece susmanın güvenli olduğunu düşünüyordu.Aksi bir durum olsaydı da yeni tanıştığı birine üzerinde düşündükçe kendinden nefret ettiği sırrını anlatamazdı.Ona ne kadar güvenmeye başlasa bile.Her zaman güven sorunu olmuştu.Kimseyle sıradan bir sohbet edemiyordu.En son bir kızla konuşurken yanlış konu seçiminden dolayı kızın yüzünde ki korku ifadesini hiç unutmayacaktı.Gerçekten dehşete düşmüş gibiydi.Drake içinse sıradan bir konuydu.İnsanlarla yakınlaşmak gibi bir derdi hiç olmadığı için sosyal becerilerini geliştirmek gibi çabaları olmamıştı.Şimdi ise düzgün bir cümle kuramamaktan her kelimeyi uygun olur mu olmaz mı diye düşünmeye başlamıştı.Daha önce umursamadığı insanların görüşleri konusunda şimdi endişelenmeye başlamıştı.Siyah giyinmek ve neredeyse kimseyle muhatap olmamak özellikleri yüzünden en çok kullanılan yakıştırma satanistti.Anlamını bile bilmedikleri bir kelime olduğundan emindi.Kurdukları bağlantının hiçbir alakası olmadığı zahmetine girmemişti.Ne derse desin düzenli olarak kiliseye gitmediği sürece onların gözüne gümüş haclar sokmalarını engelleyemezdi.Tamamen düşüncelere dalmışken kızın yanından kalktığını fark etti.Dolaba doğru ilerlediğini fark etti.Hemen bir şeyler yapmalıydı.Fikirler aklına dolmaya başlamıştı.Öldürmek?Unut bunu.Durdurmak?İşte bu.Hızla ayağa kalkıp koşarcasına Scarlett'ın yanına gitti.Kızın kolunu tutarak kendine doğru çevirdi.Kendini bir anda filmlerde olan klasik sahnede bulmuştu.O an dünyada sadece onun gözleri vardı.Fazlasıyla yakın duruyorlardı.Bakışlarını başka bir noktaya odaklıyamazken kendini zorlayıp konuşmaya başladı.

''Bir şey istiyorsan bunu benim yapmam gerekir.''

Konu: Geri: Beklenmeyen olay. Cuma Ocak 27, 2012 12:52 pm

Aklı karışık şu an ne yaptığını bile bilmiyordu. En son birine içinden gelerek ne zaman iyi davranmıştı. Kendini zorlamadan sadece içinden geldiği için. Bunun olduğunu neredeyse hatırlamıyordu. Belki de hiç olmamıştı ya da o böyle davrandığın da çok küçüktü. Çocukluk her zaman bir masumiyet simgesiydi ve o da küçük bir kızken çok tatlı ve iyi bir kızdı. Tabi bu sonradan içinde büyüyen adını biraz geç öğrendiğini saf öfkesinin ortaya çıkmasına engel olmamıştı. Şimdi düşünüyordu da aslında onu zorlayanlar etrafındakilerden başkası değildi. Başına gelen babasına anlatmaktan utandığı şeyler. Aklına her geldiğin de canını sıkan ve öfkesine minnettar olmasını sağlayan anılar. Eğer öfkeden kendini kaybetmemiş olsaydı. Onun gibi bir kızın başına geleceklere kimse engel olamazdı. Çünkü orada tek başınaydı. Arkadaşım dediği insanların arasında olduğunundan fark etmemiş olsa da ona yalnız olduğunu göstermişlerdi. O gece ilk kez onunla tanıştırılan çocuğun ona yapmaya çalıştığı şeyi denerken etrafındakiler sadece ona gülüyordu. Çocuk sanki daha önce hayatında hiç kız görmemiş gibi ona dokunmaya çalışıyordu. Onun ise tek yaptığı çığlık atıp, yardım istemek olmuştu. Ama kimden o günkü kahkahalar hala bu anıyı her hatırladığın da kulaklarında çınlıyordu. Neyse ki daha kötü bir şey olmadan öfke tüm benliğini sararak gözünü hiç bir şeyi görmez hale getirmişti. Sonra yaptıklarını kendi bile zar zor hatırlıyordu. Babasının ona öğrettiği şekilde çocuktan kurtulmuştu. Yaşı ondan küçük olsa da sarhoş odluğu için belki her şey biraz daha kötü olmuştu. Sonrası ise bir kaçış ve asla bir daha o kadar fazla akıtamayacağı göz yaşı. Ama Drake ona farklı görünmüştü işte kendini ona yakın hissetmişti. Belki yaydığı karanlıktı onu çeken şey. İnsanlardan uzak kaldığı her an karanlıkların içine saklanmıştı. Etrafı kalabalık, insanlara dolu olsa da o kendini karanlık kaplı bir fanusun içine kapamayı beceriyordu.

Adımlarını atarken bu iğrenç anıyı kafasından uzaklaştırdı. Çünkü başından böyle bir olay geçmiş biri olarak buradan gitmesi gerekirdi. Hemde olabildiğince çabuk. O gün ona insanlara güvenmemesi gerektiğini öğreten ilk olay yaşanmıştı ve dahası da vardı. Ama ilk kez kalbi ona aksini hissettirerek kendini ona yakın hissettiriyordu. Düşünmenin bir sonu yoktu ve aynı şekilde yarar sağlamayacağını da belli olmuştu. Zihnini boşalttığı bir kaç saniyenin ardından bir an da onun hızla yanına geldiğini fark etti ve aynı anda onu kolundan sıkıca tutmuştu. Bir an da göz göze geldiklerinde kalbinin sıkıştığını hissetti. Derinlerde sakladığı korkusu ortaya çıkmıştı. Ama Drake hiç bir şey yapmıyordu. Sonra dudaklarından sözcükler dökülmesi onun gözlerinden içine bakmayı bırakarak dudaklarına odaklanmasına neden oldu. İçinde korku yerini başka bir şeye bırakmıştı, daha önce hiç hissetmediği bir şeye. " Ben bir istemiyorum sadece sana su getirecektim " sesi vücudundaki titremeyi belli eder bir şekilde titrek bir ton da çıkmıştı. Kolunu ondan kurtarmaya çalıştığın da ise bedenlerinin yakınlığı daha da artmış ve o hiç tanımadığı duyguya kendini teslim etmesini sağlamıştı. Teslimiyet ise bir anda Drake in dudaklarına kondurdu bir öpücüğe neden oldu.

Konu: Geri: Beklenmeyen olay. Cuma Ocak 27, 2012 2:21 pm

Şaşkınlıktan donakalmıştı.Tepki vermeden öylece dikiliyordu.Hissettiği tek duygu şaşkınlık değildi.Daha öne hiç tatmadığı farklı bir şeyler vardı.Güzel ve rahatlatıcı bir his.Bütün sorunlarını,endişelerini unutmuştu.Sadece anın muhteşemliği vardı.Geri kalan her şeyi umursamamak istiyordu.Sonsuza kadar böyle kalmak.Ne kadar istese de olmayacak bir hayalin peşinden koşmak için ömrünü feda edebilirdi.Ama olmayacaktı.Onun sevme hakkı uzun zaman önce elinden alınmıştı.Peşini bir an olsun bırakmayan pişmanlıkları kabuslarla sürekli tekrarlanırken,hatalarının üzerine sürekli yenileri eklenirken yapamazdı.Sürekli birilerinin hayatını alırken aşka hakkı olamazdı.Ne zaman duyduğunu tam anımsamasa da katıldığı bir söz vardı.Herkes kendi cehenneminde yanar.İlk duyduğunda anlamsız bulmuştu.Şimdi ise doğruluğunu çok iyi anlıyordu.Günahları,verdiği bütün zararlar etrafını alevler gibi sarmıştı.Hiçbir kurtuluş yolu yoktu.Kurtaracak bir meleği olmayacaktı.Hakkında gerçeği bilse değil öpmek yaklaşmazdı bile.Gerçekler tüm güçleriyle acı verirken katlanmaktan başka seçeneği yoktu.Dünyasında sadece acı ve ölüm olduğunu kabullenmişti.Her şeyden önemlisi onu tehlikeye atamazdı.Güvenin yanından bile geçmeyen bir hayatı vardı.Ölüm bir adım gerinizde dururken tek bir gerçek vardı.Öl yada öldür.Tanışalı kısa bir zaman bile olsa ilk gördüğü anda kızdan etkilenmişti.Şimdi ise basit bir hoşlanmadan çok daha fazla ilerlediğini fark etmişti.Seviyordu.Yaşamından ilk kez sevgi denilen duyguyu anlamıştı.Ona zarar gelirse nefes alamayacağını hissetmişti.Kendine gelmeye çalışarak hayal dünyasından mağaraya geri döndü.Çok yakın bir mesafede duruyorlardı.Bir seçim yapması gerecekti.Ya sevdiğini söyleyecekti yada hiçbir şey demeden gidecekti.Gözlerine bakmak mantıklı bir karar vermesini imkansız bir hale getirmişti.Elini bırakıp isterse çekilmesine olanak verecek bir şekilde kıza sarıldı.Sözcükler kontrol edemeden ağzından döküldü.

''Seni seviyorum''.

Konu: Geri: Beklenmeyen olay. Cuma Ocak 27, 2012 6:25 pm

Kalbi deli gibi atıyordu. Tanrım onu öperken aklından neler geçiyordu. İçindeki hislerin yoğunluğu nedeniyle sarhoş olmuştu. Tabi sarhoş olmasının bir başka nedeni de öptüğü dudakların onda yarattığı etkiydi. Daha bir kaç dakika önce kendini en kötü anısının içine hapsetmiş bir haldeyken şu an yaptığı hiç mantıklı değildi hem de hiç. Ama olmuştu işte geri alması mümkün değildi. İçinde bir şeylerin katlanarak arttığını hissediyorsa yoksa asla olmayacak dediği bir şey gerçek bir olmuştu. Aşk. Ona aşık olması mümkün olabilir miydi? Hemde bu kadar kısa sürede, eğer durum sadece üç harften oluşan bir kelimeden meydana geldiyse. Bu bütün yaptığı hareketleri açıklardı. Ona yakın davranmasını, endişelenmesini, ilgisini ve daha bir çok şey ama peki Drake o ne durumdaydı. Onu öptükten sadece bir iki saniye sonra dudaklarını ondan ayırmıştı. Ama ona bakarken içindeki dürtüler onu tekrar öpmesi için zorluyordu. Bunu çok istiyordu. Öfkeliyken karşısında ki insanın canını yakmak istediği kadar çok şu an Drake'i tekrar öpmek istiyordu. Yine de kendini dizginlemeyi başardı. Çünkü hala ondan bir yanıt alamamıştı. Kim bilir aklından neler geçiriyordu. Kendi hakkında ne düşünüyordu. Onun erkek delisi bir kız olduğunu düşünmesi bile muhtemeldi. Buna da en büyük kanıt bulduğu en ufak bir boşlukta onu öpmeye başlamasını gösterebilirdi. Ama bu doğru değildi, o böyle bir kız değildi. Hayatına babası dışında değer verdiği tek bir erkeği bile sokmamıştı. Sırf bu nedenle hiç bir zaman erkek arkadaşı da olmamıştı. Bu nedenle de az önce neredeyse kalp krizi geçirmesine neden olacak o öpücük hayatında ilkti, belki de son olacaktı. Onun gözlerinin içine bakarken tüm bu düşündüklerinden sonra emindi ki yüzü kıpkırmızı olmuştu. Vücudunda hareket etmesine yetecek bir güç bulsa hemen oradan kaçardı ama donmuştu işte. Hareket edemiyordu, Drake de öyle görünüyordu donuk. Ama sonra bir anda kendini onun kollarının arasında buldu. Ona sarılmıştı. Anı tarif etmek neredeyse imkansızdı tüm vücudunu saran garip bir sıcaklık hissediyordu. Nefes almak gibi basit bir şeyi yapmayı bile unutmuştu. Sonrasında duyduğu iki kelime kalbinin gerçek anlamda teklemesine neden oldu. Her şey bitmişti.

Duyduklarını sindirdikten sadece birkaç saniye sonra ona sarıldı. Onun için gerçek olması imkansız bir şey gerçekleştiği için onu hissetmek istiyordu. Gerçek olduğununa inanmak. Öpmek yetmemişti. Çok kısaydı gerçek olduğunu kanıtlayamayacak kadar kısa. Belki de bir düş görmüştü. Uyanıkken gördüklerine benzer bir şey. Ama şimdi ona sarılması onu daha fazla hissetmesine neden olmuştu ve bir şeyler söylemesi gerekiyordu. İlk önce öpücük için sonra ise bu iki kelimeye karşılık verecekti. Cevabı belliydi aslında kendini şaşırtarak onu sevdiğini söyleyecekti. Ona sarılmayı bırakarak Gözlerinin içine baktı. " Drake ben öpücük için üzgünüm yani birden oldu. Beni tanımıyorsun aklına kim bilir neler gelmiştir ama şunu bilmelisin ki bu benim ilk öpücüğümdü. " dedi sonra derin bir nefes aldı. Yüzü kıpkırmızı olmuş olmalıydı. Aynaya bakmaya cesaret edemeyecek kadar ve sonra " Seni seviyorum" dedi. Onu tekrar öpmeyi istiyordu. Gözleri bir anlığına yine dudaklarına kaysa da bunu yapmadı.

Konu: Geri: Beklenmeyen olay. Paz Şub. 05, 2012 3:03 pm

Büyük bir hata yaptığını düşünüyordu.Belkide yapıyordu da.Onu bir anlamda kandırıyordu.Hakkında en küçük bir bilgisi olsa şimdiki sahne yeri bambaşka bir olay olacağını biliyordu.Suçluluk duygusu tutkudan ağır basarken kendini geri çekti.Kızın söylediği bir söz suçluluğu taşıyamayacağı bir hale getirmişti.Sevmek ve ilk öpücük.Söylediğini halen inanamadığı sözleri duymak sarsmıştı.Dürüst bir yapısı vardı.Sorsa milyonuncu kez olduğunu itiraf edebilirdi.Tanrı biliyor diye düşündü. sarhoşken öptüğü kızların sayısını hatırlamıyordu.Hepsini önemsiz anlık bir zevk olarak görmüştü.Umursamıyordu ve bir saati geçmeyen ilişkilerdi.Şimdi ise sevgiyi barındıran bir harekete dönüşünce onu altüst etmişti.Kendi içindeki karmaşayı çözemeden yanlış bir harekette bulunmuştu.Bu kadar kısa bir sürede birine aşık olmak mümkün olabilir miydi?Scarlett'ın yüzünü bile hatırlamadığı kızlardan biri olmasını istemiyordu.Kabul etmesi zorda olsa bir şekilde ona bağlanmaya başladığını hissetmişti.Tehlikeliydi.Sevmenin ateşle oynamak olduğunu biliyordu.Onun dünyasında çoğu kişinin düşündüğü gibi güzel hislerden çok daha fazla şey ifade ederdi.Büyük bir zaaf.Yarattığı şey buydu.Kendisinden nefret eden sayamayacağı kadar kişi bir o kadarda intikam yeminleri etmiş,insan polisinin yakalamaya çalıştığında bir gölgeyi kovalamaktan farksız bir iş yapamayacağı adamlar.Hiçbirini sorun etmiyordu.İşinde iyiydi.Bütün düşmanlarının saygı duyduğu kadar iyi.Şimdi ise kitaptaki ilk kuralı çiğniyordu.Asla sevme.Büyük bedeller ödenmesine yol açan en önemli kural şimdi önemsiz bir ayrıntı gibi gözüküyorsa bu büyük bir tehlike demekti.Sonra çok pişman olacağı bir hata yapmaktan korkuyordu.Her şey yolunda gitse bile geçmişini ve şimdiyi saklamak büyük bir sorun yaratacaktı.Varabildiği tek mantılı karar arkasına bakmadan gitmekti.Bu düşünce aklında bir saniye bile kalmadan her şeyi göze almaya karar verdi.Ne olacaksa hazırdı ve gerekeni yapacaktı.Araya uzun bir sessizlik girdiğini fark etti.O an söylenebilecek çok şey varken susmayı tercih edip yavaşça yaklaşarak kızı öptü.Öncekinden çok daha uzun ve derindi.

Konu: Geri: Beklenmeyen olay. Salı Şub. 07, 2012 4:29 pm

Ayaklarının üstünde zor duruyordu. Beyni onu oradan uzaklaştırmaya çalışıyordu. Ama şu an hissettiği duygular daha güçlüydü. Onun dudakları dudaklarındayken hem içindeki duygular dalgalanıyordu hem de geçmiş gözlerinin önünden geçiyordu. Bedeni, içindeki mantık ve duygu çatışmasından dolayı titremeye başlamıştı. Geçmiş gözlerinden akarken kendini durduramıyor. Nefes almakta zorlanıyordu. Ama şimdi çekilemezdi. Bu onu reddetmek olurdu. Ama Scarlett onu tüm kalbiyle kabul etmişti. Babası dışında ilk kez bir erkeğe kalbini açıyordu. Üstelik kafasından geçen tüm düşüncelere rağmen bu hissettiği öpücüğün tadını değiştirmemişti. Onu ilk öptüğü anda kendini onun çekimine bir kez kaptırmıştı ve o konuşma esnasında kendini nasıl tuttuğunu anlayamazken şimdi onları tekrar hissetmek kesinlikle tarif edilemezdi. Öpüşmeleri giderek derinşelip daha ateşli bir hale geldiğin de vücutları birbirlerine daha da yaklamıştı. Dudakları ayrıldığında derin bir nefes aldı. Drake geri çekildiğinde yere yığılmamak için kendini zor tuttu. Nefes alırken titreyen bacaklarını durdurmak daha kolaydı. bir kaç defa nefes aldıktan sonra kafasını kaldırdı ve onun gözlerine baktı. Hala onun kollarını sıktığını fark etti. Demek hala ayakta olmasını buna borçluydu. Gözlerinin içine bakıyor olması yüzündeki kızarıklığı daha da arttırmıştı. Bu yönünden nefret ediyordu. Bu gibi olayları fazla yaşadığı söylenemezdi. Ama her utandığında yanaklarının al al olmasına engel olamıyordu. Bu da onun zayıf bir kız gibi hissetmesine neden oluyordu. Ayakta duracağından emin olduğun da ellerini onun üzerinden çekti. Bir şeyler söylemeye çalıştı. Ama onun gözlerine bakarken kelimeler dilinde canlanamıyordu. Gözlerini kaçırıp konuşmaya çalıştı. Ağzından çıkan ilk kelimeler ise onun daha da kızarmasına neden oldu. "Sanırım şimdi ikimizinde suya ihtiyacı var." demişti.. Drake'in yanından ayrılarak dolaba yöneldi. Dolaptan aldığı suyu nefes almadan kafasına dikti. Şimdi daha iyi hissediyordu. Drake'e de bir bardak su götürdü. Tam o sırada karnının guruldamasıyla kendine geldi. Aynı anda artık kampa sönmesi gerektiğini hatırladı. Harbi ne kadardır buradaydı. Zaman onu terketmişti sanki. Onun yanındayken geçen saatler ona bir saniyeden farksız gelmişti. Drake boş bardağı elinde tutmuş ona bakarken ona doğru adımlar atmaya başladı. Yanağına küçük bir öpücük kondurduktan sonra " Artık kampa dönmeliyim." dedi ve suratının kızarmasına izin vermeden arkasını dönerek uzaklaştı.

Bugün başına gelenleri hiç bir şekilde planlamamıştı. Kulübeden çıkarken kafasında sadece tek bir düşünce vardı. O da kamptan uzaklaşıp sadece kafa dağıtmak. Şimdi ise birden hiç tanımadığı birine aşık olarak geri dönüyordu. Aklının yeni yeni yerine gelmesi ile sorularda beynine hücum etmişti. O kimdi? Neden öyle bir yerdeydi? İnsan mıydı, yoksa tanrı mı? Ya da sadece kendisi gibi bir melez miydi? O zaman onu kampta görmesi gerekmiyor muydu?... Birden durdu ve arkasına baktı. Şimdi geri dönüp tüm bu soruları ona sorabilirdi. Ama geç olmuştu. "Bunu bir daha ki buluşmaya bırakmak daha akıllıca olur." diye mırıldandı. Yoluna devam ederken söylediği kelimeye gülüyordu 'akıllıca...' sanki bu yaptığı çok akıllıca bir şeydi. Yine de en yakın zamanda onunla yeniden görüşmek istiyordu. Onu daha iyi tanımak... Bu düşünceler içinde adımlarını hızlandırdı ve kampa varana kadar hızını hiç düşürmedi.

» Beklenmeyen Kaçış