Özel Güç Alımı.

Göz kapakları bir sandığın tozlu kapağı kapanırmış gibi bir etki yaratarak gözbebeklerini sakladığında damarlarında kandan başka bir şeyler dolanmaya başladı. Beyni büyük bir patlama geçirip enerji yaydı vücuduna, içinde sakladığı.
Gözleri açılmış gibi, beyninde net görüntüler belirdi. Ahşap, kaplamıştı her yeri, üzerinde bir tutam kızıllıkla. Bir adam kıvranıyordu, bedeni gerilmişken Haça. Çıplak vücudu üşümesin diye üzerine kandan bir kıyafet bırakılmış; ısınsın diye altında da ateş yakılmıştı. Ayakları ısındıkça adam çırpınıyor, o çırpındıkça ahşap korkuyla titriyordu. Sıcaklık etrafı kaplasa da aslında herkes üşüyordu. Ateşin ışığı altında beliren bir adam, elindeki haçı kaldırdığında ateşte daha da parlasın diye, gümüş eriyip dökülüverdi adamın vücuduna. Sonra dondu, yeniden haç oldu.
Kulağına çalınmış birkaç çığlıkla beraber gelecekten, gözlerini açtı ve parmakları arasındaki eli bıraktı. Bitkin görünüyordu, biraz da hüzünlü. Belli ki vücudunu sarmıştı korku. Karşısındaki adamın gözlerine kilitlediğinde kendini “Öleceksin.” diyebildi.

Ormanda dolaşırken sonunda kafamı dinleme imkanı diye düşündü kız.Bazen aynı işleri yapmak gerçekten onu sıkıyordu.Dünyada bütün gün içki ve gevezelikten önemli şeylerde vardı.Özellikle aklını kurcalayan bir konu.Özel güç meselesi.Bu konuyla ilgili bir teorisi vardı ama başarısızlıktan ve yanılmış olmaktan korkuyordu.Yanılıyorsam rezil olurum diye düşündü.Emin olmadan kardeşlerine bile açmayacaktı konuyu.İçini kaplayan umutsuzluk duygusunu görmezden gelmeye çalıştı.Kendini teselli etmek belkide yapılacak en zor işti.Düşüncelerine dalmışken aklına umut verecek bir fikir geldi.Olduğunu tahmin ettiği gücünü kendi üzerinde deneyecekti.Bir ağacın kenarına oturdu.Gözlerini kapattı ve zihnini susturdu.Sadece fazla şarap içtiğinde olan hislere odaklandı.Zihin bulanıklığı,zevk,her şeyin güzel görünmesi...Hepsini toplayıp şimdiki haline aktarmaya çalışıyordu.Tam vaz geçecekken zihninin hafiften bulandığını hissetti.Etraftaki her şey dönüyor gibiydi.Toparlayamadığı zihniyle bile sevinci doruklarında hissediyordu.Korktuğu başarısızlık olmamıştı ve olduğunu düşündüğünden beri çok istediği güce sahipti.

Havanın kuru ağaçların suskun olduğu bir andı. Rüzgar korkarcasına esiyor, yaprakları beraberinde götürüyordu. Ağaçların arasındaki bir açıklıkla ellerinde folyoları ile birbirlerine meydan okurcasına bakan iki insan düello için saniyeleri sayıyordu. Anastacia'nın dalgalı kahverengi saçları düzgünce topuz yapılmıştı ve vücuduna yapışmış ama kolları bol beyaz bir gömlek ile sürücülere özgü yüksek bel kahverengi bir pantolon giymişti. Dizlerine kadar gelen gene kahverengi çizme giyiyordu. Karşısındaki talihsiz ise onun erkek versiyonu gibiydi. Sadece bir uzun ve kaslı ve sarışındı.

"Sonunu hazırladığının farkındasındır umarım." dedi Anastacia alaycı bir şekilde ve ileri bir hamle yaptı. Hamlesini geri çekilerek karşılayan adama baktı. O anda kafasından geçen bir çok olasılıktan biri beyninde ağır çekim ama gerçekteyse saniyede yaşandı.

Adam geri çekilir ve kılıcı ile Anastacia'nın omuzlarına bir hamle yapar. Hamleyi yapmak için bacaklarını gereğinden fazla açmıştır...

Anastacia'nın folyosu aşağıya inmeden adam onun omuzlarına doğru bir hamle yaptı. Başarısız hareketini daha önce gördüğünden Anastacia sağa doğru kayıp ayağı ile adamın öndeki ayağını geri çekti. Böylece dengesi bozulan rakibi yere kapaklandı ve folyosu iki metre öteye uçtu. Kahverengi toprakla çok güzel uyum sağlayan rakibine baktı Anastacia ve "Bir daha ki sefere kendine uygun bir rakibe meydan oku." dedi.