Geçmişle Yüzleşme.

Konu: Geçmişle Yüzleşme. Paz Ekim 30, 2011 5:06 pm

Her ne kadar bana berbat zamanlar yaşatsa da sonuçta annemdi Minka. Onu özlemiştim, bana yaşattığı onca berbat şeye rağmen özlemiştim işte. Bir gün kamptan kaçıp ona gitmeye karar verdim. Herkesi atlatarak kamptan kaçmayı başarabildim en sonunda. Bir durak buldum ve kendimi otobüse attım. En arka ve en köşede boş yer buldum ve oraya gömüldüm. Kulağıma ipod kulaklıklarımı taktım. Stairway to heaven eşliğinde cehenneme doğru gitmeye başladım. Ne yapıyordum ben böyle? Bana tırnağı kadar değer vermemiş bir kadının ayağına niye gidiyordum? Üstelik güvenli olduğum yerden kaçıp. Kafayı yemiş olmalıydım heralde. Orada ne yapacaktım ki? Merhaba Minka. Hayatımın içine ettin ancak ben sensiz yapamıyorum. Uzun zamandır hiç kötü konuşulmadı benimle. Tekrar hakaret eder misin acaba?

Hollywood'un ihtişamlı sokaklarından birinde bırakmıştım onu. Joster veya Jons tarzında bir isimdeydi. Otobüsten oraya yakın bir yerde indim ve yürümeye başladım. Dört bir yanıma baktım. Buraları tanıyordum. Artık hatırlamak istemediğim hafızamda yer etmiş mekanları görüyordum. Gözlerimi yumarak ilerlemeye devam ettim. Mümkün olduğunca çabuk buraları unutmak istiyordum, tekrar hatırlamak değil. Peki niçin gelmiştim o zaman? Aklımdan ne geçiyordu? Sanırım onun gibi olmak istememiştim. Zeus gibi zavallı Minka'yı yalnız bırakmak istememiştim. Ben taş kalpli değildim, istesem de olamazdım. Jonster ismindeki sokağın başına geldiğimde yerdeki her taşı, duvardaki her bir badana izini hatırlar olmuştum. O kapıya geldiğimde ise cesaretim olmadığını bir kere daha fark ettim. Bu taş kalpli olup olmama değildi. Cesaret meselesiydi. Bende de bu yoktu. Kapıya iliştirilmiş bir not fark ettim aniden. 'Minka az sonra gelecek.' Altındaki ruj izi de her şeyi açıklar nitelikteydi. Gitsem dahi beni umursamayacaktı. Çantamdan bir kalem çıkardım ve sinirli bir biçimde kağıdın boş kısmına yazdım. 'Cehenneme kadar yolun var. Sevgilerimle, Lonisa.' kağıda bir ruj izi de kendisi çıkarttı. Daha sonra ardına bakmadan koştu. Bir daha asla geri gelmemek üzere.